- bədənnüma:
- bədənnüma ayna (güzgü) зеркало в рост человека; трюмо.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
bədənnüma:
Смотреть что такое "bədənnüma:" в других словарях:
bədənnüma — sif. <ər. bədən və fars. nüma> Adətən bədənnüma ayna (güzgü) şəklində işlənir – başdan ayağa bütün bədəni göstərən böyük güzgü. <Ağa Mərdan:> A kişi, mən sənin gözündə necə görükürəm? Qoy bir aynaya baxım. (Bədənnüma aynaya baxır). M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədənnüma — ə. və f. bütün bədəni göstərən (güzgü) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
daramaq — f. 1. Daraqla tükləri bir birindən ayırıb nizama salmaq. Başını daramaq. – <Qərənfil> ikinci mərtəbədə bədənnüma güzgünün qabağında durub . . saçlarını darayırdı. M. Hüs.. Bahardır, gəl çıxaq düzə, sevgilim! Dara saçlarını, bəzə, sevgilim!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güzgü — is. 1. Qarşısındakı şeylərin şəkillərini əks etdirən, xüsusi surətdə pardaqlanmış şüşə lövhə; ayna. Bədənnüma güzgü. Cib güzgüsü. – Bir güzgüyə gər açıb gözünü; Güzgüdə görəydi öz özünü. F.. <Məşədi İbad> güzgüyə baxıb ora burasını düzəldir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədim — sif. <ər.> 1. Çox köhnə zamanlara, çox uzaq keçmişə məxsus və aid olan. Qədim tarix. Qədim xalqlar. Qədim adətlər. Qədim abidələr. Qədim qala. Qədim mədəniyyət əsərləri. // Çox köhnə. Divarda bədənnüma bir cüt qədim güzgü vardı. S. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
surət — is. <ər.> 1. Zahiri görünüş, şəkil. Surəti dəyişmək. – <Yusif:> On ildir ki, Şamdan ilə görüşməmişəm. İndi görək ki, surəti də təğyir tapıbdır. N. N.. Bədənnüma güzgüdə o; Baxıb görür surətini. N. R.. // Üz, sifət, çöhrə, sima. O saat … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
